DE LO QUE CONTESÇIÓ AL ARCIPRESTE CON LA SSERRANA

993

Lunes ante del alva començé mi camino.

Fallé çerca el Cornejo, do tajava un pyno,

Una sserrana lorda; dirévos qué m' avino:

Cuydós' cassar comigo como con su vesino.

994Preguntóme muchas cosas: cuydós' que era pastor;

Por oyr mal rrecaudo dexós' de su lavor,

Cuydós' que me traya rrodando en deredor:

Olvidóse la fabla del buen cosejador,

995

Que dize á su amigo, queriéndol' conssejar:

«Non dexes lo ganado por lo qu' es por ganar;»

«Sy dexas lo que tyenes por mitroso cuydar,

»Non avrás lo que quieres, podert' hás engañar».

996De quanto ay pasó fize un cantar serrano,

Este deyuso escripto, que tyenes so la mano;

Façía un día fuerte, pero era verano;

Pasé de mañana'l puerto por sosegar tenprano.

Share on Twitter Share on Facebook