De morte lelu et bulsuu

Postea uero anno v. regnante cuonrado imperatore, lelu, bulsu, botond, incliti quondam et glorissimi milites zulte ducis hungarie missi a domino suo, partes alemannie irrupuerunt, et multa bona eorum acceperunt. Sed tandem bauarorum et alemannorum nefandis fraudibus lelu et bulsuu capti sunt, et iuxta fluuium hin in patibulo suspensi occiduntur. Botondu et alij hungarorum milites, qui ex eis residuj fuerant uidentes se malo dolo inimicorum coartatos, audaucter et uiriliter steterunt. Et ab inuicem non sunt alineati, sed alter alteram partem mensuram in periculum praecipue sumpserunt adiuuare et uulneratorum more leonum in media arma fremebundi ruentes in hostes suos grauissima cede prostrauerunt. Et quamuis erant uicti, tamen uictores suos forcius et uictoriosius uicerunt, et grauissima cede prostrauerunt. Felix igitur hungarorum embola, multa periculorum experientia, iam securior et exercitatior de ipsa continua exercitatione preliorum uiribus et potestate prestantior, totam bauariam et alemanniam ac saxoniam, et regnum lathariense igne et gaudio consumpserunt. Et erchargenus atque bartoldum duces eorum decollauerunt. Hinc uero egressi franciam et galliam expugnauerunt, et dum inde uictores reuerterentur, ex insidiis saxonum magna strage perierunt. Qui autem ex ipsis euaserunt, ad propria redierunt. Sed de morte lelu et bulsuu aliorumque suorum militum dux Zulta et sui primates non modicum sunt conturbati, et inimici theotonicorum sunt facti. Tunc dux zulta et sui milites propter illatum iniuriam inimicorum contra eos inspirare ceperunt, et quolibet modo possent eis uincere reddere non tacerent. Sed diuina gratia adiuuante, dux zulta anno dominice incarnationis d. cccc. xxxi. genuit filium quem nominauit Tocsun, pulchris oculis et magnis, capilli nigri et molles, comam habebat ut leo, ut in sequentibus audietis.