Volucres

Fortunatæ anates, quibus æther ridet apertus,

Liberaque in lato margine stagna patent!

Non hic intexto concludunt retia ferro,

Et superum prohibent invida tecta diem.

Cernimus, heu! frondes et non adeunda vireta,

Et queis misceri non datur alitibus.

Si quando immemores auris expandimus alas,

Tristibus a clathris penna repulsa cadit.

Nullos ver lusus dulcesve reducit amores,

Nulli nos nidi, garrula turba, cient.

Pro latice irriguo, læto pro murmure fontis,

Exhibet ignavas alveus arctus aquas.

Crudeles escæ, vestra dulcedine captæ,

Ducimus æternis otia carceribus!

[538]

Share on Twitter Share on Facebook