(WHICH MAY, PERHAPS, BE IDENTIFIED WITH THE
SCHEDULE OF 27TH APRIL, 1215).
1. Concedit Rex Johannes quod non capiet hominem absque judicio, nec aliquid accipiet pro justitia, nec injustitiam faciet.
2. Et si contingat quod meus baro vel homo meus moriatur et haeres suus sit in aetate, terram suam debeo ei reddere per rectum releveium absque magis capiendi.
3. Et si ita sit quod haeres sit infra aetatem, debeo iiijor militibus de legalioribus feodi terram bajulare in custodia, et illi cum meo famulo debent mihi reddere exitus terrae sine venditione nemorum et sine redemptione hominum et sine destructione parci et vivarii; et tunc quando ille haeres erit in aetate terram ei reddam quietam.
4. Si foemina sit haeres terrae, debeo eam maritare, consilio generis sui, ita non sit disparagiata. Et si una vice eam dedero, amplius eam dare non possum, sed se maritabit ad libitum suum, sed non inimicis meis.
5. Si contingat quod baro aut homo meus moriatur, concedo ut pecunia sua dividatur sicut ipse diviserit; et si praeoccupatus fuerit aut armis aut infirmitate improvisa, uxor ejus, aut liberi, aut parentes et amici propinquiores pro ejus anima dividant.
6. Et uxor ejus non abibit de hospitio infra XL. dies et donec dotem suam decenter habuerit, et maritagium habebit.
7. Adhuc hominibus meis concedo ne eant in exercitu extra Angliam nisi in Normanniam et in Britanniam et hoc decenter; quod si aliquis debet inde servitium decem militum, consilio baronum meorum alleviabitur.
8. Et si scutagium evenerit in terra, una marca argenti capietur de feodi militis; et si gravamen exercitus contigerit, amplius caperetur consilio baronum regni.
9. Adhuc concedo ut omnes forestas quas pater meus et frater meus et ego afforestaverimus, deafforesto.
10. Adhuc concedo ut milites qui in antiquis forestis meis suum nemus habent, habeant nemus amodo ad herbergagia sua et ad ardendum; et habeant foresterium suum; et ego tantum modo unum qui servet pecudes meas.
11. Et si aliquis hominum meorum moriatur qui Judaeis debeat, debitum non usurabit quamdiu haeres ejus sit infra aetatem.
12. Et concedo ne homo perdat pro pecude vitam neque membra.