Qualiter contra byhor missum est

Missi uero arpad ducis vsubuu et veluc fluuium thyscie in portu lucy transnauigauerunt. Et hinc egressi in castrum Byhor uenientes ducem Menumorout salutauerunt, et donaria que dux eorum miserat ei presentauerunt. Tandem uero mandata arpad ducis ei referentes, terram, quam prenominauimus, postulauerunt. Dux autem menumorout eos benigne recipit: et diuersis donis ditatos tercia die repatriare precepit. Quibus tamen ita respondit, dicens.

Dicite arpadio duci hungarie, domino uestro. Debitores sumus ei ut amicus amico in omnibus que ei necessaria sunt, quia hospes homo est et in multis indiget. Terram autem, quam petiuit a nostra gratia, nullatenus concedimus nobis uiuentibus. Hoc etiam indigne tulimus, quod salanus dux ei concessit maximam terram, aut propter amorem ut dicitur, aut propter timorem quod negatur. Nos autem nec propter amorem nec propter timorem ei condedimus terram, etiam quantum pugillus capere licet dixerit ius suum esse. Et uerba sua non conturbant animum nostrum, eo quod mandauerit nobis se descendisse de genere atthile regis qui flagellum dei dicebatur. Qui etiam uiolenta manu rapuerat terram hanc ab atthauo meo, sed tamen modo per gratiam domini mei imperatoris constantinopolitani nemo potest auferre de manibus meis.

Et hoc dicto dedit eis licentiam recendendi. Tunc vsubuu et veluc legati ducis arpad cursu celeriori ad dominum suum properaueruntt. Et uenientes mandata menumorout domino suo duci arpad retulerunt. Arpad uero dux et sui nobiles hoc audientes iracundia ducti sunt: et statim contra eum exercitum mittere ordinauerunt. Tunc constituerunt, quod tosu pater lelu et zobolsu filius eleud a que genus saac descendit, nec non tuhutum pater horca auus geula et zumbor a quibus genus moglout descendit irent. Qui cum a duce arpadio essent licentiati cum exercitu non modico egressi sunt et thysciam transnatauerunt in portu ladeo, nemine aduersario contradicente. Secundo autem die ceperunt equitare iuxta thysciam uersus fluuium zomus et castra metati sunt: in illo loco, ubi nunc est zobolsu. Et in eodem loco fere omnes habitatores terre, se sua sponte eis subiugauerunt, et pedibus eorum prouoluti filios suos in obsides dederunt: ut ne aliquid mali paterentur. Nam timebant eos fere omnes gentes, et quidam a facie eorum fugientes uix euaserrunt: qui uenientes ad menumorout facta eorum nuntiauerunt. Hoc audito talis et tantus irruit super menumorout, quod manum leuare ausus non fuit. Quia omnes habitatores timebant eos ultra quam dici potest, eo quod audiuerant almum ducem patrem arpadij a geonere atthile regis descendisse. Vnde nullus credebat se posse uiuere: nisi per gratiam arpad, filij almi ducis et suorum nobilium. Vnde plurimi se sua sponte subiugabant eis. Bene impleuit deus in almo duce et filio suo arpad propheciam quam cecinit moyses propheta a filiis israel dicens. Et locus quem calcuerit per uester, uester erit. Qua a die illo loca que calauerunt almus dux et filius suus arpad, cum suis nobilibus usque ad presens, posteritates eorum habuerunt et habent.